Op 27 augustus hebben 15 deelnemers een tweedaagse fietstocht gehouden naar het bedevaartplaatsje Kevelaer in Duitsland. Theo de Louw was degene die de route zowel heen als terug had uitgestippeld. Wij vertrokken ’s morgens om 9.00 uur vanaf de kiosk op de heuvel in Gerwen. Het leuke was dat een aantal vrouwen van de vrouwenvereniging dezelfde fietstocht op het programma had staan en ook op dit tijdstip klaar stonden om te vertrekken. Wij zouden elkaar ’s avonds in Kevelaer bij het avondeten weer ontmoeten.

Na uitgezwaaid te zijn door de vrouwen van de vrouwenvereniging gingen wij op weg naar Stiphout en via Aarle Rixtel richting Bakel. In de omgeving van Bakel bevindt zich een golfbaan met een prachtig paviljoen. Zonder ook maar een golfballetje te hebben aangeraakt genoten wij van een heerlijk kopje koffie met voor sommigen een lekker stukje gebak. Maar niet te lang want wij hadden nog een flink stuk fietsen voor de boeg. De tocht ging dus verder door de Peel naar Ysselstein. Omdat er ook energie moest worden bijgetankt hebben wij op een leuke locatie in dit dorp de lunch gebruikt. De stemming zat er goed in en ook met de moraal van de groep was niets mis. De hongerklop was voorkomen en wij fietsten verder naar Castenray waar even een korte stop werd gehouden. Zo kwamen wij aan in Blitterswijck vlakbij de Maas. De bedoeling was om bij tante Jet een verfrissing te pakken maar bij Jet was het zo druk dat er geen plaats was op het terras. Omdat wij toch die sloot (Maas) moesten oversteken werd na overleg unaniem besloten om deze pauze dan maar over te slaan. In verband met de grootte van onze groep diende het pontje ons wel in twee keer over te zetten. De Duitse grens naderde met forse fietstrappen en in die Heimat voelden wij ons direct op ons gemak. Juist op het moment toen wij dachten: nu is het genoeg geweest denderde de groep Kevelaer binnen. Voor sommigen van ons niet de eerste keer en het eindpunt was het klooster waar de overnachting zou plaatsvinden. Nadat wij ingekwartierd waren in een mooie tweepersoonskamer gingen wij op verkenning in het bedevaartplaatsje. De kapel werd bezocht en kaarsen werden opgestoken. Maar zoals altijd het terras lonkte voor het nuttigen van een stevige pot bier voor de mannen en een bescheiden drankje voor de vrouwen. Omdat het avondeten op ons stond te wachten togen wij daarna terug naar het klooster waar een innige ontmoeting plaatsvond met de vrouwen van de vrouwenvereniging. Eerlijk is eerlijk wij hadden ze gemist. Het diner of zo u wilt avondeten was buitengewoon goed. Na het eten ging een aantal van ons aan de wandel en wel rechtstreeks naar een ijssalon voor een heerlijk kopje koffie. Kevelaer verder ontdekken was ons doel en de conclusie was als uitgaanscentrum schiet het toch wel enigszins tekort. Vanaf 21.00 uur waren wij echter welkom in de kelder van het klooster. Hier was een heuse bar waar allerlei drankjes te koop waren. De vrouwenvereniging zat er natuurlijk al en wij namen plaats om ook te gaan genieten van de consumpties. Het was enorm gezellig hoewel de vrouwen van de vrouwenvereniging ons hielpen met het opmaken van de witte wijn zodat deze binnen de kortste keren was uitverkocht. Tenslotte naderde het tijdstip dat wij ons ter ruste moesten gaan leggen. Immers er was de dag erop nog een hoop te fietsen. Met name Jan en Harrie waren zeer verheugd dat zij de nacht samen op een kamer mochten doorbrengen. Wij voelden ons als echte paters en nonnen die na het nuttigen van de nodige drankjes het bed opzochten.

De volgende dag waren wij allemaal fris en fruitig aan het ontbijt. Ook de vrouwen van de vrouwenvereniging waren zeer uitgelaten. Misschien omdat het tijdstip naderde dat zij weer afscheid van ons gingen nemen. In ieder geval gingen wij weer na een stevig ontbijt op de weg terug naar huis. Theo had een andere route terug gepland. Langs het vliegveld van Weeze voerde onze tocht richting Well waar de eerste koffiestop plaatsvond. Het was schitterend weer en wij genoten van de zon en de koffie. Daarna een prachtige route over heidevelden en door de bossen via Geijsteren naar Overloon. Op het terras van het oorlogsmuseum werd er voor de liefhebbers een lunch geserveerd en daar hebben wij ook een groepsfoto gemaakt ter herinnering aan deze leuke ervaring. Toen kwamen de laatste loodjes die zoals altijd zwaar wogen. In De Rips hebben wij nog wat bijgetankt. De conditie ging nu toch meespelen en de billen deden zich gelden. Maar wij gingen onverschrokken door, zelfs zo dat wij een stuk voor op het tijdschema kwamen te liggen. Het gevolg was dat er ruim tijd was voor een uitstapje naar een natuur camping in de Biezen bij Beek en Donk. Hier hebben wij wat rondgekeken en van de nood een deugd gemaakt om wat uit te rusten. Zo kwam het eind in zicht van deze tweedaagse fietstocht. Maar eerst werd er nog bij de Croyse Hoeve een afscheidsdiner genuttigd nadat wij afscheid hadden genomen van Riet van Dongen die een bridgedrive had afgesproken. Uiteindelijk werden de laatste kilometers afgelegd. De vrouwen van de vrouwenvereniging hebben wij niet meer gezien. Dus was er niet de mogelijkheid om ervaringen uit te wisselen. Voor de Clemenskerk namen wij allemaal afscheid van elkaar. De fietstocht was volbracht en wat hadden wij genoten. Het doel was de bedevaartplaats Kevelaer en hier stonden wij voor de pastorie waar Freek Groot had gewoond. Hij was er bij ons ook regelmatig bij. Wat zou hij dit mooi gevonden hebben.